KARA
AĞAÇIM
Kara ağacım dile geldi söyledi
Kırılmış dalları bilmem neyledi
Evliyalar sana dua eyledi
Yeşillen ağacım gönlüm şen olsun
İçinizden biri gayet kacamış
Sizi diken cahil değil hocaymış
Sorarım sana haberin varmı
Yeşillen ağacım
gönlüm şen olsun
Uzamışsın göye direkmi oldun
Bukadar kuvveti nereden buldun
Kesildi dalların sararıp soldun
Yeşillen ağacım
gönlüm şen olsun
Kardeşmişiniz belleriniz bükülmüş
Üçünüzde güzel yere dikilmiş
Leylek serçe üstünüzden çekilmiş
Yeşillen ağacım
gönlüm şen olsun
Suyun dibinden akıyor senin
Sana bakan ibret ile bakıyor
Evliyalar dibinde fatiha okuyor
Yeşillen ağacım gönlüm şen olsun
Bir gece dibimde ateş yandı
Hışır İlyas geldi bize dayandı
Evliyalar zikrederek uyandı
Yeşillen ağacım
gönlüm şen olsun
Gençliğimde gayet iyi büyüdüm
Dal verdim hertarafı bürüdüm
Hızır ah çekince hemen çürüdüm
Yeşillen ağacım
gönlüm şen olsun
Çekirdekten böyle yetiştik
Vade yetti ecel şerbetini içtik
Beyle derken dahi heb birleştik
Yeşillen ağacım gönlüm şen olsun
Çok evliya geldi bize bakmaya
Ar namus hiç aldıran yokmu
Hep hasrette odunumuzu yakmaya
Yeşillen ağacım gönlüm şen olsun
Güzel suyu sen dibinden içersin
Veden yeter bu dünyadan göçersin
Sorgu sual yoktur burdan geçersin
Yeşillen ağacım gönlüm şen olsun
Arında vardı balda yedin
Kocadında dünyada hilat donunu giydin
Yaşarken sen biraz evdin
Yeşillen ağacım gönlüm şen olsun
Sekizyüz senedir bende yaşadım
Vadem yetti hemde kocadım
Annem cahil amma babam haçadır
Yeşillen ağacım
gönlüm şen olsun
Seyit Ahmet
Seyit Ahmedi kebir
İki isede biridir
Ne bulusa onu yer
Böyüdü seyit Ahmet
Seyit Ahmet bakıyor,
Dikene gül dakıyor.
Ağzı kuran okuyor,
Böyüdü seyit Ahmet
Küçücük ayakları,
Yiyecek dayakları.
Bitecek bıyıkları
Böyüdü seyit Ahmet
Biz ahmedi sevelim ,
Muradına erelim.
Rüyada olsun görelim
Böyüdü seyit Ahmet
Seyit Ahmet’in işleri
Bitmemiştir dişleri
Gayet çok teşvikleri
Böyüdü seyit Ahmet
Garip kulun n’olur hali,
Ağlayarak yazıyor eli.
Hiç durmaz söylüyor dili,
Böyüdü seyit Ahmet
Çam ve meşeler eyi uzamış,
İnsanlar da dallarını budamış.
Hoca sana koç kurbanı adamış,
Böyüdü seyit Ahmet
Aradı da Hoca Efendi buldu.
Kendisi garip kötü bir kuldu.
Sarardı benzide gül gibi soldu.
Böyüdü seyit Ahmet
AVREN DESTANI
Kıbleye karşıda vermiş yönünü
Her yerlerde Avren diye öğünü
Nere baksan ak daşların görünü
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Önünde ovası gayette dardır
Toprağında dahi cefahir vardır
İnsanları güzel herkese yardır
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Arkasını bek daşlara dayamış
Köy kurmaya eyi yeri aramış
İnsanına gayet eyi yaramış
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Ekmeği bol dahi suyu yaramaz
Hiç birisi güzel suyu aramaz
Gurbette adam asla duramaz
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Avrenin işini asla bilmezdim
Hafif tutar işi hemde evmezdim
Köyüm amma böyle olduğun bilmezdim
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Dua ediyorum hiç biri geçmez
Her an söylüyorum sözlerim bitmez
Atılsam ileri hiç gücüm yetmez
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Allahın evinden doğru çıkalım
Bu yıl olsun camimizi yapalım
Yeni açmış güller gibi kokalım
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Akören gençleri birbirine yar
Cuma gün camiyi herkes dolar
Allah ince sual bizlere sorar
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Şükür olsun insanlara karıştık
Küs idik yeni yeni barıştık
Köyde de durmaya eyi alıştık
Gayet yeri bayır güzel Avrenin
Hacı İbrahim bilmem bugün neyliyor
Garig hallerine dua eyliyor
Destanları sizlerede söylüyor
Gayet yeri bayır güzel Avrenin